سلول‌های گابلت و سد مخاطی روده:

سد مخاطی روده به عنوان خط اصلی دفاع ذاتی میزبان عمل می‌کند و میکروبیوتای روده، جذب مواد

گلی بت   مغذی و حذف مواد غذایی و محصولات میکروبی بلعیده شده را تنظیم می‌کند. تعاملات پیچیده و متعادل بین لایه‌های مخاط، سلول‌های اپیتلیال روده، باکتری‌های همزیست و پاسخ‌های ایمنی ذاتی و اکتسابی میزبان برای حفظ هموستاز روده ضروری است. مخاط تولید شده توسط سلول‌های گابلت، جزء اصلی لایه مخاطی روده را تشکیل می‌دهد و نقش‌های حیاتی در محافظت در برابر آسیب‌های فیزیکی، فراهم کردن روانکاری و اتصال به آنتی‌ژن‌های لومینال و تسهیل ایمنی ذاتی و اکتسابی ایفا می‌کند. سلول‌های گابلت طیف متنوعی از پروتئین‌های شناخته شده به عنوان موسین را ترشح می‌کنند که از    گلیکوپروتئین‌ها و مولکول‌های ماتریکس خارج سلولی غنی از کربوهیدرات تشکیل شده‌اند. موسین اصلی تولید شده توسط سلول‌های گابلت، MUC2 است که از طریق پیوندهای دی‌سولفیدی در دامنه‌های فاکتور فون ویلبراند (vWF) غنی از سیستئین، تریمر تشکیل می‌دهد و توسط پپتیدهای فاکتور سه‌برگ (TFF، RELMb، Fcgbp) به هم متصل می‌شود. MUC2 با وزن مولکولی بالا، ویسکوزیته بالا و سرعت تخریب آهسته مشخص می‌شود. لایه مخاطی روده به عنوان اولین خط دفاع ذاتی میزبان عمل می‌کند و از آسیب فیزیکی و تهاجم سلولی توسط باکتری‌ها، کرم‌ها و سایر عوامل بیماری‌زا محافظت می‌کند. این لایه مخاطی محافظ شامل یک مخاط داخلی ضخیم و سفت و یک مخاط خارجی غیر متصل است که اندازه منافذ آن مانع نفوذ باکتری‌ها می‌شود. موسین‌ها با اتصال مستقیم به باکتری‌ها و کرم‌ها در افزایش مقاومت سد روده در برابر آنها بسیار مهم هستند و همچنین می‌توانند به عنوان عوامل ایمونولوژیکی عمل کنند که آنتی‌ژن‌های لومینال را به سلول‌های ارائه دهنده آنتی‌ژن (APC) منتقل می‌کنند تا پاسخ‌های ایمنی تطبیقی ​​را تحریک کنند. سلول‌های گابلت در پاسخ به محرک‌های مختلف، از جمله التهاب، استرس سلولی و عفونت، موسین ترشح می‌کنند. ترشح موسین‌ها توسط سلول‌های گابلت روده توسط سیتوکین‌های التهابی مانند IL-4، IL-5 و IL-13 تحریک می‌شود. علاوه بر این، عفونت با کرم‌های انگلی مانند Nippostrongylus brasiliensis و Trichinella spiralis منجر به افزایش فعالیت سلول‌های گابلت می‌شود.